Tα Χελιδονίσματα

     Οι μαθητές της Β” τάξης του 13^ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας συμμετείχαν στις εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν στην πλατεία Δημαρχείου για τον ερχομό της Άνοιξης

Τα χελιδονίσμστα  λάμβανουν  χώρα την 21^η Μαρτίου κάθε έτους και είναι ημέρα της εαρινής ισημερίας. Η Χελιδόνα, ή αλλιώς χελιδόνισμα, ήταν ένα έθιμο ιδιαίτερα διαδεδομένο σε ολόκληρη την Ελλάδα , σύμφωνα με το οποίο τα παιδιά σχολικής ηλικίας γύριζαν στα σπίτια τους εκείνη την ημέρα κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και τραγουδώντας τον ερχομό της άνοιξης. Το τραγούδι της Χελιδόνας σώζεται σε διάφορες μορφές, μία εκ των οποίων είναι η εξής:

Χιλιδόνα έρχιτι, από τη Μαυρη θάλασσα

Έκατσει κι λάλησει και γλυκά κιλάιδισει

Μάρτη – Μάρτη μου καλέ και Φλεβάρι θλιβερέ

Που μαθαίνς τα γράμματα γράμματα βασιλικά

Που μαθαίνουν τα παιδιά

Σήκου συ νοικοκυρά, βάλει τα γαλέτσια σου

Δώσει μας τα πέντ΄αυγά, κράτα συ την κλωσαριά

Να γενά και να κλωσσά και να σέρνει τα πουλιά

Μάρτς μας ήρθει καλώς μας ήρθει

Έξω ψίλλοι κι κουριά, μέσα υγεία και χαρά

Ήρθει Πασχαλιά μι τα κόκκινα τ΄ αυγά

Και του χρόνου .

Ως ανταμοιβή για το τραγούδι τους έπαιρναν από τις νοικοκυρές αυγά ή άλλα τοπικά προϊόντα, τα οποία έβαζαν στη «χελιδόνα».

Η χελιδόνα ήταν ένα όμορφο κλουβί στολισμένο με πρασινάδες και άνθη της Άνοιξης και μέσα υπήρχε ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού, έτσι τοποθετημένο ώστε με το τράβηγμα μιας κλωστής η χελιδόνα να περιστρέφεται. Απαραίτητο εξάρτημα και συμπλήρωμα της χελιδόνας ήταν οι «μάρτες». Δίχρωμες (ασπροκόκκινες) στριφτές κλωστές που έδιναν τα παιδιά στις νοικοκυρές μόλις τελείωναν το τραγούδι. Τις μάρτες τις φορούσαν στο χέρι ή στο λαιμό